maandag 13 oktober 2014

Let's Get Personal #9

Gooooeeeienavond iedereen! Zoals je wellicht gemerkt hebt ben ik de laatste weken nogal afwezig op de site. Dit komt omdat ik vrij druk ben voor school. Mijn allereerste proefwerkweek óóit komt eraan en de voorbereidingen daarvoor zijn al sinds vorige week bezig. Nu weet je waarom ik dus afwezig ben. Hopelijk vind je het niet al te erg... Vanaf volgende week probeer ik meer artikelen online te hebben.
 

 
Het wordt herfst! Okay, eigenlijk is het al herfst. Maar nu begin ik het echt te merken. Overal liggen bruine en oranje bladeren op de grond. Zo'n mooi gezicht! Hier een paar herfstplaatjes die ik vorig jaar geschoten heb:
 






 
Afgelopen vrijdag ging ik naar een vakantievriendin toe die haar Sweet Sixteen die avond vierde. Direct uit school moest ik naar het station toe om de trein te halen. Wonderbaarlijk genoeg is het overstappen me gelukt! Toen ik in de trein zat heb ik een samenvatting voor school kunnen maken en ben ik de volgende dingen tegen gekomen:
 
- Er stonden Arriva treinen op het station en er stonden namen op van mensen. Ik vond het best apart, maar ook cool tegelijk dat iemands naam gewoon op een trein staat.
 
- In Arnhem stond serieus een heel gebouw voor de Cito. Die toets die je op de basisschool gemaakt hebt. Ik vond het best gek dat de Cito zo'n huge gebouw bezit! Eigenlijk is het best logisch, want al die toetsen moeten gewoon gemaakt worden. Hoe kiezen ze eigenlijk mensen uit die die toetsen maken? En hoe worden die toetsen gemaakt?
 
Toen ik in de trein zat heb ik ook lekker kunnen nadenken over vanalles en nog wat. Mijn gedachten dwaalden af naar talloze onderwerpen. Ik ben tot de conclusie gekomen dat je vroeger heel vaak 'Doe niet zo kattig' zei. Dat 'kattig' heeft nu plaatsgemaakt voor 'bitchie'.
 
Vroeger vroeg je ook altijd alles. 'Hoe komt er een kuikentje uit een ei?', 'Waarom zit dat kuikentje in een ei dan?', 'Vind dat kuikentje het niet eng in het donker?' en zo vroeg je ontzettend veel door over een onderwerp. De laatste jaren ben ik eigenlijk banger geworden om dingen te vragen. Ik was bang dat mensen me raar zouden vinden als ik wat wilde weten. Sinds een tijdje heb ik me over die 'angst' heen gezet en vraag ik gewoon vanalles aan docenten. Het geeft zó'n heerlijk gevoel als je duidelijkheid hebt over iets wat totaal niet relevant is!
 
Afgelopen woensdag op school is ook weer zo'n geweldig iets gebeurt. Eigenlijk is het helemaal niet geweldig, maar ronduit belachelijk. Van mijn mentor moest de hele klas namelijk een planning maken voor de toetsweek voor de twee weken voorafgaand aan de toetsweek. Die moest je dan aan haar laten zien, je nam het samen even door en dat was het. Ik houd er niet van als ik dingen op commando moet doen. Een planning is gewoon iets voor jezelf, daar hoef ik geen commentaar op te hebben een of andere docent die alles beter denkt te weten en die nerveuzer voor de toetsweek is dan de leerlingen zelf. Ik had dus een hele nutteloze planning gemaakt. Voor iedere dag exact hetzelfde doen. Het zag er als volgt uit:
 
Week 42
 
maandag: ne, en, ak, wis, sk, bio, ec, maat leren
dinsdag: ne, en, ak, wis, sk, bio, ec, maat leren
woensdag: ne, en ak, wis, sk, bio, ec, maat leren
donderdag: ne, en, ak, wis, sk, bio, ec, maat leren
vrijdag: ne, en ak, wis, sk, bio, ec, maat leren
 
Week 43
 
maandag: ne, en, ak, wis, sk, bio, ec, maat leren
dinsdag: ne, en, ak, wis, sk, bio, ec, maat leren
woensdag: ne, en ak, wis, sk, bio, ec, maat leren
donderdag: ne, en, ak, wis, sk, bio, ec, maat leren
vrijdag: ne, en ak, wis, sk, bio, ec, maat leren
 
Echt een planning van niks, zoals je ziet. Mijn mentor vond het raar en ongeloofwaardig dat ik élke dag elk vak ging leren. Nou sorry hoor, maar ik moest een planning maken, I did, en dan is het niet goed? Prima. Fijn. Jou probleem. Ik leer serieus elke dag alle vakken. Ik lees gewoon elke samenvatting of een deel van de samenvatting door. Maar ik doe wél elke dag iets aan elk vak. Dit geloofde zij niet. Toen moest ik dus die vrijdag daarop met een nieuwe planning terug komen. Dacht het ook he. Ik ben mooi naar huis gegaan na mijn laatste uur. Ze kan de pot op.
 
Ik vind het ronduit belachelijk dat je een planning moet maken van je mentor, je doet dat, en dan is het niet goed. Als dit míjn manier is van plannen, dan is dat zo. Daar kan zij verder niet veel aan veranderen. Wat ik een fijne manier vind, vind zij waarschijnlijk niet. Net zoals dat ik tomaten niet lekker vind, vind zij ze misschien wel lekker. En daar zegt ze ook niks over.
 
Donderdag moest ik naar de tandarts. Again. Twee weken geleden ook al. De groeven in drie van mijn achterste kiezen waren te diep, daardoor kun je je kiezen moeilijk schoonmaken en kunnen er gaatjes ontstaan. Ze zouden die kiezen dus wat op gaan hogen, preventief. Dus ik fiets die bewuste donderdag doodleuk naar de tandarts. Ik moet dan altijd door het dorp fietsen en toen knipoogde er zo'n gluiperd naar me. 'Ok.' dacht ik. Eigenlijk is het best leuk als er iemand naar je knipoogt. Maar dat was het begin van het verschrikkelijke uur wat komen gaat...
 
De vorige keer dat ik bij de tandarts was ging ik vragen wat ze die keer erop precies gingen doen. Die assistente vertelde dat ze het alleen op gingen hogen. Er werd absoluut niet geboord. Guess what happened... Jep. Ze gingen boren. Geweldig zeg! Wat fijn dat ik dat ook wist! Ik voelde me kei- en keihard genaaid op dat moment. Ik kwam hierachter doordat ik weer aan die assistente (dit keer een andere) ging vragen wat er ging gebeuren. Ze vertelde me dus wat er ging gebeuren en toen het woordje 'boren' viel zei ik direct dat mij de vorige keer verteld wat dat dat absoluut niet zou gebeuren. Maar het ging toch echt gebeuren. 'En in principe doen we het zonder verdoving, maar als het echt niet gaat dan moet je het maar aangeven.' Het eerste wat ik dacht: 'Mooi niet dat ik een verdoving ga nemen, dat is al een marteling opzich.' Dus ik onderging het allemaal maar gewoon.
 
Drie van de vier achterste kiezen werden gemarteld. Ze begonnen rechtsboven. Dit was de meest pijnlijke kies. In het begin ging het allemaal prima, totdat ze bij mijn zenuwen aankwamen. Ik kneep mijn ogen direct stijf dicht en vergat te ademen. Gelukkig zei die assistente dat ik moest blijven ademen, op die momenten concentreerde ik me even op mijn ademhaling en vergat ik de pijn. Het werd allemaal nog erger toen de tandarts zei: 'En nu gaan we even met de langzame boor.' Ja joh, doe het lekker traag allemaal. Dit voelde ik heel erg rammelen in mijn kaken ofzo. Het dreunde helemaal door.
 
Nadat al mijn kiezen geboord waren gingen ze de gecreëerde gaten droog blazen. Met een harde straal koude lucht. Terwijl mijn fucking zenuwen bloot lagen! Jeetje zeg, ik kreeg tranen in mijn ogen van de pijn. Daarna werd de pijn alleen maar minder, omdat het vullen begon. Het eerste wat ik zei nadat ik de behandelkamer verlaten had was: 'Godverredomme' Ze hebben me keihard lopen naaien zeg! Eerst doodleuk zeggen dat er niet geboord ging worden en vervolgens tóch gaan boren. Nice. Omdat ik mezelf zo zielig vond mocht ik wat leuks uitzoeken in het dorp. ;)
 
Goed, op naar wat positiviteit! Aankomende zondag ben ik jarig. Ik word 16! Super leuk! Omdat ik leuke foto's op insta en Facebook wil zeten op mijn verjaardag heb ik gisteren met mijn beste vriendin allemaal foto's lopen maken. We hadden buiten een hele setting gemaakt met een wit doek als achtergrond en overal zeil. We gingen namelijk met glitters gooien! Ik had drie partypoppers gekocht bij de Xenos, omdat ik wist dat daar glitters in zaten en verder kun je eigenlijk nergens  grove glitters krijgen. Alleen toen we de glitters eruit gingen halen kwamen we tot de conclusie dat er meer papieren confetti shit in zat dan glitters. Uiteindelijk zijn de foto's wel heel leuk geworden.
 
Dit was de setting
 
Deze week gaat heel erg in het teken van mijn Sweet Sixteen staan. Donderdagavond houd ik die namelijk en ik ben al een hele tijd bezig met de planning. Het gaat zo leuk worden he!
 
Morgen heb ik mijn tweede Sweet Sixteen van de laatste dagen alweer. Een vriendin is vandaag namelijk 16 geworden en houd morgen haar feestje. Toen ze in de pauze ging vertellen wat we gaan doen heb ik gauw mijn oren dicht gedaan en heb ik een liedje lopen neuriën. Iedereen weet dus wat we gaan doen, behalve ik. Maar ik houd van verrassingen!
 
Vandaag ging ik met mijn broertje naar het dorp om cadeautjes voor mijn verjaardag te kopen. Ik ging expres mee, omdat hij anders het verkeerde ging kopen. Na 5 minuten ging hij alleen alweer naar huis, omdat hij ineens hele erge buikpijn kreeg. Toen kreeg ik zijn portemonnee en ben ik mijn eigen cadeautjes maar gaan halen, haha! Ik weet serieus alles al wat ik krijg. Van mijn ouders en broertje tenminste. Wat ik van mijn vriendinnen krijg is me nog een raadsel!
 
Ik vind het heel fascinerend om naar mijn vingers te kijken terwijl ze aan het typen zijn. Ik kan namelijk blind typen en het gaat zó snel allemaal. Ik moet alleen niet te lang naar mijn vingers kijken, want dan vergeet ik wat ik allemaal nog wilde typen.
 
Op school wordt je eigenlijk best goed in improviseren. Als je je huiswerk niet af hebt verzin je soms de meest geweldige smoesjes. Maar ook als je iets niet bij je hebt, zoals make-up remover. Hoe moet je je uitgelopen make-up dan wegwerken? Wc papier natuurlijk. Dit is een erg voor de hand liggende optie natuurlijk. Maar serieus, ga maar eens nadenken over alle geniale dingen die je op school bedacht hebt om iets op te lossen of om ergens onderuit te komen.
 
Happy herfstvakantie noord-Nederland!
 
xx Sanne


2 opmerkingen:

  1. Pfoe, je hebt wel veel te doen voor school zeg! Heel veel succes ermee! En wat een mooie foto's trouwens :).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel Jolet! Heb ik zekers nodig... Dankje!! ;) Ik vind ze zelf ook erg goed gelukt ^^

      xx Sanne

      Verwijderen